Paragliding!

Helmpje op.. parachute op de rug.. aanloopje.. en hup.. vliegen als een vogel over de Heilige Vallei van de Inka`s!!
Afgelopen zaterdag heb ik met 2 meiden de sprong gewaagd. We stonden op een kilometer hoogte toe te kijken hoe 3 Zweden eerst de afgrond indoken (voor het gemak ABBA ter hulp geroepen en hen tot Agnetha, Frida en Björn gebombardeerd). Agnetha zat vast aan een instructeur die vooral ervaren leek door de manier waarop hij op z`n kauwgom kauwde. Maar toen zij aan hun eerst poging begonnen, riep hij plotseling: "Ho, ho! Stop, stop stop!" Vlak voor de afgrond kwamen ze struikelend tot stilstand en alle touwtjes van de parachute vielen totaal in de knoop op de grond... mmm... had me niet echt gerealiseerd dat dit ook een optie was. Drie pogingen later vlogen ze pas! Aangezien Frida en Björn een stuk soepeler wegvlogen, heb ik mijn leven in handen gegeven van één van hun instructeurs.

Tot dan toe was ik vooral ongeduldig maar toen ik de helm op m`n hoofd zette, werd ik toch een piepklein beetje nerveus. Maar toen Leo in m`n oor schreeuwde: "Correr!!!" (rennen), zette ik het me toch op een lopen! Omdat de parachute tijdens de aanloop al wind vangt, hang je soms al half in de lucht wat in het luchtledige te trappelen op zoek naar de grond... wat ik bij de anderen bijzonder grappig vond, maar ook ik ontkwam er niet aan. Zo gauw je over de rand duikt, is het helemaal geweldig! Je zweeft met grote snelheid langs de bergen, over het dal en klimt op de termiek naar waanzinnige hoogten.

Ik was helemaal wild enthousiast! Mocht je zoiets nog nooit hebben gedaan en de kans krijgen... doen, doen, DOEN!!

Hoewel de andere 2 dames iets minder enthousiast waren... zij landden allebei met een, helaas gebruikt, kotszakje in de hand...