"Ceci n'est pas un paysage"
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
04 Februari 2006 | Chili, Santiago de Chile
Nou... de Uyuni stond onder water... logisch... regenseizoen... Maar ondanks dat is het landschap niet te beschrijven zo mooi! De surrealistische landschappen van menig schilder bestaan gewoon echt! Het kan serieus niet anders of Dali en Magritte zijn hier stiekem even rond wezen slenteren voor ze aan hun hoogstandjes begonnen. Ze hebben alleen de honderden flamingo`s weggelaten...
Amper bekomen van al dit natuurschoon werd ik gedropt in de Chileense woestijn. Waar een volgende wens in vervulling ging: vroeger wilde ik namelijk astronaut worden (toen ik nog niet wist dat ze bij de NASA meer zitten te wachten op bèta`s dan op alfa`s). Maar in de Atacama woestijn waande ik me echt even meneer Armstrong: mijn eerste stappen op de maan zijn gezet. Weer een bizar mooi, onwerkelijk landschap.
Vervolgens een uur of 20 gebust naar La Sarena.
Even een leuk intermezzo voor degenen die mij alleen maar kennen als ijdeltuit: ik heb ontdekt dat schone kleding eerst vies wordt en het dus ook lijkt, maar vervolgens zo groezelig wordt dat het nog steeds vies is (of viezer eigenlijk) maar schoner lijkt! Vlekken verdwijnen! Wist ik niet... ideaal...
Misschien is het zelfs zo ernstig dat het me een extra lege stoel naast me heeft opgeleverd in de bus. Een oudere non kwam naast me zitten en probeerde heel angstvallig een of ander "zout-koraal-ding" op haar schoot heel te houden. Terwijl ik dus met 100 rugtassen liep te klooien en me probeerde te installeren voor weer een nachtje in de bus (wat ondermeer betekent schoenen uit) keek mevrouw het allemaal eens aan en besloot toen ergens anders te gaan zitten!! Het kan ook aan de brandende zon gelegen hebben die op onze kant stond, maar toch nam ik me voor in La Sarena eens een wasserettetje te bezoeken en hier mijn biologisch experiment te eindigen...
De bovenste helft van Chili is echt voornamelijk woestijn en heeft het grootste deel van het jaar heldere nachten. Daarom staan hier verschillende telescopen opgesteld die bezocht worden door wetenschappers van over de hele wereld. Vannacht ben ik mee geweest en ik kan jullie verklappen: om Saturnus zit echt zo`n ring! Ik heb het met eigen ogen (en met behulp van een lensje) kunnen zien! En het melkwegstelstel is op het zuidelijk halfrond duidelijker waar te nemen dan op het noordelijk, dus dat heb ik dan ook maar weer even meegepikt.
Hoe verder je naar het zuiden trekt, hoe groener het land wordt wat helemaal geen grensen meer kent in Patagonië. Ben nu al verliefd op dit land. En ze hebben sinds kort ook nog een vrouw als president!
Vandaag ben ik in Santiago aangekomen waar vanaf morgen weer een weekje liefde voor de boeg staat.
Het leven is te mooi...
Marieke
Amper bekomen van al dit natuurschoon werd ik gedropt in de Chileense woestijn. Waar een volgende wens in vervulling ging: vroeger wilde ik namelijk astronaut worden (toen ik nog niet wist dat ze bij de NASA meer zitten te wachten op bèta`s dan op alfa`s). Maar in de Atacama woestijn waande ik me echt even meneer Armstrong: mijn eerste stappen op de maan zijn gezet. Weer een bizar mooi, onwerkelijk landschap.
Vervolgens een uur of 20 gebust naar La Sarena.
Even een leuk intermezzo voor degenen die mij alleen maar kennen als ijdeltuit: ik heb ontdekt dat schone kleding eerst vies wordt en het dus ook lijkt, maar vervolgens zo groezelig wordt dat het nog steeds vies is (of viezer eigenlijk) maar schoner lijkt! Vlekken verdwijnen! Wist ik niet... ideaal...
Misschien is het zelfs zo ernstig dat het me een extra lege stoel naast me heeft opgeleverd in de bus. Een oudere non kwam naast me zitten en probeerde heel angstvallig een of ander "zout-koraal-ding" op haar schoot heel te houden. Terwijl ik dus met 100 rugtassen liep te klooien en me probeerde te installeren voor weer een nachtje in de bus (wat ondermeer betekent schoenen uit) keek mevrouw het allemaal eens aan en besloot toen ergens anders te gaan zitten!! Het kan ook aan de brandende zon gelegen hebben die op onze kant stond, maar toch nam ik me voor in La Sarena eens een wasserettetje te bezoeken en hier mijn biologisch experiment te eindigen...
De bovenste helft van Chili is echt voornamelijk woestijn en heeft het grootste deel van het jaar heldere nachten. Daarom staan hier verschillende telescopen opgesteld die bezocht worden door wetenschappers van over de hele wereld. Vannacht ben ik mee geweest en ik kan jullie verklappen: om Saturnus zit echt zo`n ring! Ik heb het met eigen ogen (en met behulp van een lensje) kunnen zien! En het melkwegstelstel is op het zuidelijk halfrond duidelijker waar te nemen dan op het noordelijk, dus dat heb ik dan ook maar weer even meegepikt.
Hoe verder je naar het zuiden trekt, hoe groener het land wordt wat helemaal geen grensen meer kent in Patagonië. Ben nu al verliefd op dit land. En ze hebben sinds kort ook nog een vrouw als president!
Vandaag ben ik in Santiago aangekomen waar vanaf morgen weer een weekje liefde voor de boeg staat.
Het leven is te mooi...
Marieke
-
05 Februari 2006 - 11:48
Ronnie:
He uiltje, weet je zeker dat je naar huis wilt komen? Hier is het koud en regenachtig! Ik zou nog even genieten als ik jou was.
Groetjes Ron en Ineke. -
05 Februari 2006 - 19:08
Linda:
Wauw! Je hebt Saturnus gezien.... en de Melkweg. Nogmaals: WAUW! Ik zat vroeger altijd met een verrekijker naar de maan te turen. Dat haalt het niet bij jouw avontuur. Ik ga Ansgar maar een telescoop voor zijn verjaardag cadeau doen. Daarvoor heb je kinderen toch?
XL -
09 Februari 2006 - 19:03
Chile Verde:
Ok, nu weet ik al helemaal niet meer waar ik naartoe moet... Colombia, Bolivia, Chili? Beetje duidelijker aub ;) Un besote desde el frío, Marc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
