ff een weekje de Gringo-route!
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
28 November 2005 | Peru, Nazca
Zo! De 'Gringo-route' kan ik zo´n beetje van m`n lijstje schrappen... Je schijnt Peru niet te kunnen verlaten zonder dit gezien te hebben dus ik heb het spoor braaf gevolgd.
Dolfijnen, pinguins, pelikanen en honderden zeehonden gespot bij Paracas. Vervolgens op één van de mooiere plekjes op deze wereld verbleven, Huancachina: een kleine, idyllische oase midden in de woestijn. Een relaxed hostel, hangmatjes, zwembadje, barretje ernaast met een dakje van bananebladeren en een paar kansloze backpackers aan de bar die hier hun bestemming denken te hebben gevonden.
Maar de meesten komen daar voornamelijk om zich vervolgens met een sandbuggy door de woestijn te laten crossen. Er was me al verteld dat één van de twee chauffeurs totaal gestoord reed. En toen we op de weg werden ingehaald door de andere chauffeur dacht ik eerst: goh, jammer, ik heb de rustige. Maar nog geen meter in de woestijn bleek meneer toch aardig raad te weten met de gaspedaal: ik had toch de 'goeie'! Maar ik kan je verklappen dat ik minder nerveus was toen ik me een paar weken geleden aan een parachute een vallei instortte dan tijdens het ritje met dit heerschap. Dit mannetje is vast vroeger iets grondig tekort gekomen dat het op deze wijze gecompenseerd dient te worden.
Toen we vervolgens op de hoogste top, slippend tot stilstand kwamen, was het onze beurt. Met een sandboard downhill! In mijn geval vooral zandhappen. Je wilt niet weten waar ik het nu, 3 dagen later, nog vandaan tover.
En vanochtend in Nasca met een vliegtuigje over de mysterieuze lijnen en figuren in de woestijn rond het stadje gevlogen. Sommige hebben een doorsnede van enkele honderden meters, terwijl ze in een tijd zijn gemaakt waarin ze toch echt niet even vanuit de lucht konden checken of het allemaal nog wel klopte. Maar vanuit een vliegtuigje zie je een aap, condor, spin enz. Waarvoor ze dienen is nog steeds niet echt duidelijk. Echt bijzonder! Het vliegtuigje haalde alleen behoorlijke capriolen uit om de 5 inzittenden alles te kunnen laten zien... nu begreep ik het advies het ontbijt pas NA de vlucht te nuttigen...
Vannacht de bus naar Arequipa. Ciao!!
Dolfijnen, pinguins, pelikanen en honderden zeehonden gespot bij Paracas. Vervolgens op één van de mooiere plekjes op deze wereld verbleven, Huancachina: een kleine, idyllische oase midden in de woestijn. Een relaxed hostel, hangmatjes, zwembadje, barretje ernaast met een dakje van bananebladeren en een paar kansloze backpackers aan de bar die hier hun bestemming denken te hebben gevonden.
Maar de meesten komen daar voornamelijk om zich vervolgens met een sandbuggy door de woestijn te laten crossen. Er was me al verteld dat één van de twee chauffeurs totaal gestoord reed. En toen we op de weg werden ingehaald door de andere chauffeur dacht ik eerst: goh, jammer, ik heb de rustige. Maar nog geen meter in de woestijn bleek meneer toch aardig raad te weten met de gaspedaal: ik had toch de 'goeie'! Maar ik kan je verklappen dat ik minder nerveus was toen ik me een paar weken geleden aan een parachute een vallei instortte dan tijdens het ritje met dit heerschap. Dit mannetje is vast vroeger iets grondig tekort gekomen dat het op deze wijze gecompenseerd dient te worden.
Toen we vervolgens op de hoogste top, slippend tot stilstand kwamen, was het onze beurt. Met een sandboard downhill! In mijn geval vooral zandhappen. Je wilt niet weten waar ik het nu, 3 dagen later, nog vandaan tover.
En vanochtend in Nasca met een vliegtuigje over de mysterieuze lijnen en figuren in de woestijn rond het stadje gevlogen. Sommige hebben een doorsnede van enkele honderden meters, terwijl ze in een tijd zijn gemaakt waarin ze toch echt niet even vanuit de lucht konden checken of het allemaal nog wel klopte. Maar vanuit een vliegtuigje zie je een aap, condor, spin enz. Waarvoor ze dienen is nog steeds niet echt duidelijk. Echt bijzonder! Het vliegtuigje haalde alleen behoorlijke capriolen uit om de 5 inzittenden alles te kunnen laten zien... nu begreep ik het advies het ontbijt pas NA de vlucht te nuttigen...
Vannacht de bus naar Arequipa. Ciao!!
-
29 November 2005 - 15:04
Anike:
Hola!Klinkt erg relaxed allemaal, ik ga vanaf donderdag dezelfde route doen, dus leuk om te lezen!Veel plezier bij de condors en tot snel, liefs -
03 December 2005 - 21:27
Steef:
He abuela
ben nlij te horen dat het allemaal goed gaat. Leuk je verhalen te lezen. En wat betreft die gringo-route....tja kom nog wel een keer terug hihi.
dikke kus je nieta -
06 December 2005 - 23:13
Jentje En Marjan:
Leuk om te lezen. Wij hebben ook zandgehapt en in het vliegtuigje gezeten waarna we 2 uur op bed moesten liggen om weer een beetje bij ons positieven te komen.No veel plezier in de Colcacanyon!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
