Straatkids bestormen museum... en ik een berg...

Mijn tijd in Cusco zit er op! De laatste week heb ik in hoog tempo m´n project in het museum afgerond.
Voor het Inkamuseum heb ik een aantal speurtochten gemaakt voor kinderen, zodat zij spelenderwijs wat over hun eigen geschiedenis kunnen leren. De directrice vond alles prima wat ik initieerde dus ik had vrij spel.
Een hele stapel houten schrijfplankjes ben ik de week ervoor met een groep straatkinderen gaan beschilderen, wat op zich al een ervaring was. De kids hadden het idee dat ze heeel belangrijk werk aan het verrichten waren en schilderden urenlang bloedserieus!
De directrice had toestemming gegeven de speurtochten uit te proberen op een paar kinderen... Maar wat ik er niet bij had gezegd was dat het 70 (!) straatkinderen waren!
Het museum wordt zowiezo veel bezocht door kinderen, maar dan zijn het van die keurige colegios: kinderen in uniform, opgesteld in rijen van 2, die zich redelijk gedisciplineerd door het museum begeven.
Donderdagmiddag stopte er een piepklein, wit busje voor het museum, waar 40 kids in opgestapeld zaten... zo gauw de deur open vloog, werd de binnenplaats van het museum bestormd en zaten ze overal! Rondrennend op het pleintje en in de galerijen en er zat binnen de kortste tijd al een stel bovenop de fontein! Het was maar goed dat het aan het eind van de dag was en de directrice al weg was. De bewakers keken me wel met argusogen aan... die zagen de bui al hangen: er wordt toch niet van ons verwacht dat we nu ECHT iets uit moeten gaan voeren.
Ook ik ontkwam er niet aan... na m´n middagje schilderen waren we allemaal dikke vrienden geworden... dus stormden ze met open armen op me af en werd ik vervolgens bedolven onder (plakkerige, snotterige) kusjes.
En ze deden allemaal super enthousiast mee! Het werd door een groepje eigenwijze kereltjes dan ook niet geaccepteerd dat we na een uur toch echt in de laatste zaal waren aanbeland en het kostte hun begeleiders heel wat moeite ze weer in dat busje te proppen.
En de volgende dag hetzelfde spektakel! Fantastisch! Echt een van mijn mooiste ervaringen hier...

Maar voor ik wegging uit Cusco ontkwam ik er toch niet aan de Incatrail nog ff te lopen. 4 dagen lang, met 10 kilo op je rug, bergje op, bergje af... Nou ben ik niet echt de persoon die een kick haalt uit een fysieke prestatie, maar 1 blamage in het leven is voldoende (voor de Nijmeegse vierdaagse heb ik me wel ooit ingeschreven, maar ze is nooit aan de start verschenen). En ondanks flinke regen- en hagelbuien, en op 4000 meter, steenkoud in een lekkende tent, in een natte slaapzak te hebben slapen... had ik nooit verwacht het zo geweldig te vinden!! Ik betrapte me er zelfs op fanatiek te worden, want de laatste dag (om 4 uur op) renden we het laatste stukje zo´n beetje de berg op en werden "inhalers" grommend voorbij gelaten!
´s Avonds de 24 uur even rond gemaakt door tot 4 uur in de kroeg te hangen. Er moest natuurlijk nog even op gepaste wijze afscheid genomen worden van de nodige mensen.

Met als gevolg dat ik gisteren supertje brak in Lima aankwam. Vanavond vlieg ik voor een weekje naar Nederland! Jeuhhh!!!!

Un beso!!!!!!!!!!!