Colombia onherbergzaam?

Cartagena was fantastisch!! Vandaag ben ik in Bogota aangekomen om 1 dag te kunnen bijkomen van deze super weekjes. Ik zit ergens in een hostel en heb zo afgesproken met een Colombiaanse die ik heb ontmoet op de heenweg in het vliegtuig, dus ik hou het ff kort. Maar ik moet jullie even mee laten jubelen over de heerlijke tijd die ik net achter de rug heb.

Cartagena ligt aan de Caribische Zee en persoonlijk waande ik me een beetje in het "Brugge" van Zuid Amerika. Een oud vestingstadje uit de Spaanse tijd dat er nu prachtig, gerestaureerd bij ligt om vakantie vierend Colombia te vermaken.
En aangezien wij ook vakantie hadden (hoewel ik vanzelfsprekend degene was die dat het minst verdiende...) gingen wij keurig op in het bruizend toerisme aldaar: heerlijk eten en drankjes drinken tot diep in de nacht, loungend op een bankje bij een te hippe tent op de vestingmuren met uitzicht op zee, ondertussen aankruipend tegen je liefde die je alweer TE lang hebt moeten missen... wat wil een mens nog meer. Genieten geblazen!!

Alle prachtige kloostertjes, kerkjes en museumpjes van Cartagena hebben we bezocht (nadat ik was bijgekomen van een mini-hersenschudding omdat ik uit de hangmat was gedonderd die notabene boven het bed hing!! Levensgevaarlijk Colombia...)
In een behoorlijk relaxed tempo hobbelden we wat rond, wat in dit geval vooral inhield: siliconen tellen. Ik heb nog nooit zoveel dames in de "ogen" gekeken. Het is hier zo`n modeverschijnsel dat je i.p.v. je geld aan straatkinderen te geven, je bijna geneigd voelt de Colombiaanse dames te sponsoren die zich nog door het leven moeten begeven met een bescheiden cupje, zodat ook zij kunnen voldoen aan de standaard die het elitaire, vrouwelijke deel van de Colombiaanse bevolking zich klaarblijkelijk heeft aangemeten. Opvallend dat wij Hollanders elkaar na 2 weken nog steeds even enthousiast wezen op een volgend "koppel" in aantocht.

Kortom.. meer bergen binnen de stadsmuren gezien dan daar buiten. Twee dagen hebben we ons de wildernis in gewaagd, waar ik met Peter 2 super mooie duiken heb gemaakt. Stel je voor: een vissersdorpje in een prachtige baai, `s avonds een visje eten op het strand, snel schuilen voor een tropische bui die de stroom overal doet uitvallen, waardoor je vervolgens nog meer geniet van de Chileense wijn (uit pak!) bij een steeds uitwaaiend kaarsje. Mooi, mooi, mooi...

Voor de bezorgden onder ons: we hebben ons alleen in de gebieden begeven die als niet-gevaarlijk, i.v.m. HET conflict, bekend staan. De FARC zit met name in het Zuiden en wij zaten in het uiterste Noorden. Je komt zelfs veel reizigers tegen hier! (Waaronder een Ier die zich slechts 1 zin in het Spaans heeft eigen gemaakt: "Zou u alstublieft zo vriendelijk willen zijn dat geweer even van mijn hoofd te halen?" ) Hoewel het natuurlijk maar de vraag is hoe blij je daar mee moet zijn, gezien de situatie. Hoewel de rijke Colombianen ons vooral vroegen ambassadeurs van Colombia te worden, blijft het dubieus vakantie te vieren in een land waar een deel van de bevolking dagelijks in grote angst leeft.

Morgen vlieg ik weer terug naar Bolivia. Naar de kindjes in La Paz!! Over tegenstellingen gesproken...

Ok, ik ga nu echt een taxi bellen...
Veel liefs vanuit hier!! Marieke